In de zomer zijn er weken geweest waarin ik niet kon schilderen. De pijn in mijn schouders was te heftig en ik lag weer veel te vaak op bed. En dat was zeker tijdens de warme dagen geen pretje. Gelukkig gaat dit nu iets beter en lukt het mij bijna dagelijks om een half uurtje … Lees verder Wat als af en toe nooit wordt…

artikel in de Flow, Margriet en Libelle week 37 (de tekst staat aan het eind van deze pagina) Nadat ik mijn schouderbraces heb aangetrokken, ga ik met de traplift naar beneden. Ik zet de koffie aan, en kijk naar wat ik vandaag op de planning heb staan. Het leek mij leuk om even de foto … Lees verder

Op de valreep blik ik nog even terug op het jaar 2021. Het jaar waarin ik een lustrum had als het gaat om mijn spierziekte. Een jaar waarin er op verschillende manieren progressie was. Net als iedereen hebben wij ervan genoten dat er in de zomer weer meer mogelijk was. Op een zonnige dag naar … Lees verder Progressie

Zullen we even wandelen deze week? Een vraag die ik geregeld in mijn Whatsapp krijg. Zeker tijdens de lockdown. Toen ik in 2016 ziek werd, zat hardlopen en zwemmen er niet meer in. Wel ging ik wandelen. Haast obsessief. Ik moest en zou iedere dag 10k stappen zetten. was dit niet gelukt, dan ging ik … Lees verder Wandelen

Met het schrijven van deze blog, komt er een einde aan een hele serie verhalen. In deze post, neem ik je mee in wat gedachten over de afgelopen tijd. Ik heb na drie jaar mijn spierziekte nog steeds niet geaccepteerd en had heel graag de ziekte niet gehad. Ook al kijk ik nu met een andere … Lees verder De tijd zal het leren

De collecteweek van het Beatrix spierfonds is deze week. En, net als voorgaande jaren, wil ik met mijn blog virtueel langs de deuren gaan om aandacht te vragen voor spierziekte. Toch is deze week een beetje anders omdat ik de voorgaande jaren iedere dag met een (dagboek-) blog kwam, maar ik er vorig jaar achter … Lees verder collecteweek deel 1

“Nu moet je er wel echt uit hoor.” Ik knipper met mijn ogen en kijk verbaasd naast me. Dat heeft hij lang niet tegen mij hoeven zeggen. Mijn lijf schreeuwt om nog een uur te blijven liggen. Nog even rustig wakker worden en eerst de pijnmedicatie zijn werk laten doen voor er iets moet. Maar … Lees verder Echos from the past

De stilte We zijn met zijn allen in een compleet andere wereld terecht gekomen. Een wereld waarin werk school en privé voor de meesten opeens onder 1 dak plaatsvindt. Een wereld waar we niet vanzelfsprekend een biertje gaan drinken op een terras als we moe van het werk het weekend in rollen. Diezelfde wereld leeft … Lees verder Voorbij de stilte