#1 Hoe het begon

19 november 2016

Zaterdagochtend. De mannen zijn naar voetbal en ik heb niet zo heel veel zin om te gaan hardlopen.

Het is koud en er staat een flinke wind. Aan de andere kant weet ik hoe belangrijk het is om toch te gaan. En hoe lekker het voelt als je met een hoofd als een tomaat weer op de stoel neerploft.

Dus schoenen aan en gaan. Ik kies voor een van mijn 5 km rondjes. Het valt niet mee maar na een paar km kom ik toch in een balans. Rennend over het spoor, langs de velden. De koude wind is inmiddels lekker verfrissend geworden.

Bijna thuis, mijn nek is niet prettig op moment maar dat is al jaren bij vlagen een probleem. En met sporten lijkt het juist wat beter te gaan.

Nog een kleine kilometer, dan opeens schiet er een vreselijk felle pijn in mijn linkerschouder ter hoogte van mijn schouderblad. Ik wil het wel uitschreeuwen van de pijn. Afschuwelijk! Zo erg is het nog nooit geweest. Ik loop voorzichtig naar huis en doe de rest van de dag rustig aan. Slapen lukt nauwelijks en ik weet niet hoe ik moet liggen. Maandag maar snel de fysio bellen.

Maar de fysio heeft geen tijd die week. Dan maar naar de huisarts want dit is echt niet te doen. Ook daar kan ik pas eind van de week terecht. Redelijk wanhopig bel ik nog maar een keer de fysio. Zij adviseert mij contact op te nemen met een collega die mij manuele therapie kan geven. Ik kan snel terecht en zonder dat ze al te veel van mij hoort, gaat ze aan de slag. Van top tot teen wordt ik onder handen genomen. Ik bijt op mijn lip om niet te gillen van de pijn. Op de terugweg stromen de tranen over mijn wangen. Dit is echt anders dan anders. Ik bel de huisarts dat ik echt gezien moet worden.

Een dag later is het zover. Ik kan terecht bij een vervangend arts. Ze kijkt goed en ziet dat mijn linker schouderblad naar buiten staat. Ik kan mijn arm niet hoger dan mijn schouder krijgen. En ze wil dat ik door een neuroloog gezien word. Ik kan gelijk door naar het ziekenhuis. Daar heeft de neuroloog niet veel tijd nodig. Het is duidelijk NA (neuralgische amyotrofie) een ziekte waarbij de zenuwvlecht ontstoken is en er (mogelijk tijdelijk) spieruitval optreedt in de schouder en armspieren.

Ik baal en ben ook opgelucht. Want er is herstel mogelijk. Ook al is de kans dat ik restverschijnselen houd aanwezig,  wordt mij verteld dat ik met goede begeleiding tot zeker 70 procent kan herstellen.